ترومبوسيتوپني عبارت است از كاهش تعداد پلاكت‌ها در گردش خون. پلاكت‌ها با بستن هر شكاف كوچكي كه در جدار عروقي خوني ايجاد گردد، نقشي حياتي در كنترل خونريزي ايفا مي‌كنند. در ترومبوسيتوپني تمايل به خونريزي به ويژه از عروق خوني كوچك‌تر وجود دارد. اين امر باعث خونريزي غيرطبيعي در پوست و ساير قسمت‌هاي بدن مي‌گردد. چند نوع ترومبوسيتوپني از جمله پورپوراي ترومبوسيتوپنيك ايديوپاتيك و پورپوراي ترومبوسيتوپنيك ترومبوتيك وجود دارد.
علائم شایع بیماری ترومبوسیتوپنی
علل بیماری ترومبوسیتوپنی
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري
اجتناب تا حد ممكن از داروهايي كه عامل خطرزا هستند.
در مورد بيماران مبتلا به ترومبوسيتوپني از آسيب بپرهيزيد و در صورت وقوع، دنبال درمان باشيد.
عواقب مورد انتظار
در موارد حاد به خصوص در كودكان، اكثراً ظرف 2 ماه بهبود مي‌يابند.
در موارد مزمن ممكن است فروكش و عود وجود داشته باشد. بعضي خود به خود بهبود مي‌يابند.
عوارض احتمالي
اصول کلی درمان
تشخيص با توجه به علايم بيمار و نتيجه آزمايش خون كه نشانگر تعداد پلاكت‌ها است گذاشته مي‌شود.
در بعضي موارد درماني لازم نيست و اجازه داده مي‌شود تا ترومبوسيتوپني سير خود را طي كند.
ساير برنامه‌هاي درماني بسته به علت زمينه‌اي فرق مي‌كنند.
قطع داروي مضر در ترومبوسيتوپني ناشي از دارو
جراحي براي برداشتن طحال (اسپلنكتومي) در موارد دايمي
انتقال پلاكت براي بيماران مبتلا به ترومبوسيتوپني مزمن
داروها
ممكن است در زمان تشخيص و در موارد عودكننده، كورتيكواستروييدها تجويز شوند.
در طي مرحله حاد يك حمله شديد ممكن است گاماگلوبين تجويز گردد.
در موارد دايمي ممكن است درمان سركوبگر ايمني تجويز شود.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
استراحت در بستر در طي مرحله حاد
حداقل فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري براي پيشگيري از آسيب
پرهيز از ورزش‌هاي تماسي
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر علايم در طي درمان بدتر شوند. از دست‌رفتن شديد خون در يك وضعيت اورژانس
اگر علايم جديد يا غيرقابل توجيه. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجادكننده به ويژه كورتيكواستروئيدها عوارض جانبي و واكنش‌هاي زيانبار بسياري دارند كه مستلزم پيگيري هستند.
